Magazine Logo

Creativiteit in knellende omstandigheden - Van woonplek tot huis om in te leven

Gerard Lohuis

Participatie

Onder de rook van de Martinitoren in Groningen staat een groot historisch pand van Stichting Huis voor thuis- en daklozen: het Ommelanderhuis. Ooit kwamen hier de traditionele zwervers, maar de tijdsgeest heeft ook hier gezorgd dat de populatie is gewijzigd. De traditionele zwerver lijkt nauwelijks meer te bestaan en een gemêleerd gezelschap van dak- en thuislozen is er voor in de plaats gekomen. Een groep die bestaat uit mensen met verslavingsproblemen, met psychiatrische problemen en mensen die de maatschappelijke druk (tijdelijk) niet aankunnen en gemarginaliseerd zijn geraakt. Vaak zijn de problemen dermate complex en verweven dat ze als het ware in een kluwen verzeild zijn geraakt en er geen andere uitweg meer mogelijk lijkt dan te gaan zwerven. Bons en Janssen (2004) spreken over een vorm 'van radicaal verweer door de betrokkenen die de confrontatie mijden en niet meer weten hoe ze met de problemen moeten omgaan'. Zij stellen dat er sprake is van 'een controlesamenleving waarin de normalisering geïntensiveerd wordt'. Wie niet mee kan doen of niet voldoet aan de norm, krijgt opdracht van overheidswege (GAK, Sociale Dienst) om te voldoen aan bepaalde eisen. Zo niet, dan dreigt uitsluiting. Er is allerlei regelgeving opgesteld om mensen te laten (re)integreren maar de meeste regelgeving gaat uit van een vorm van eigen verantwoordelijkheid en zelfstandigheid, die de groep dak- en thuislozen (tijdelijk) ontbeert. Dak- en thuislozen lijken mensen te zijn die niet mee kunnen in deze economisch bepaalde ratrace en als uitweg dan maar noodgedwongen het pad van het zwerven inslaan. In het Ommelanderhuis woont een groep die voorheen deels in het psychiatrisch ziekenhuis was te vinden. Mensen met langdurige psychiatrische problemen die voorheen woonden op het terrein van het psychiatrisch ziekenhuis, hebben hier hun onderdak gevonden. Het Ommelanderhuis heeft plaats voor 44 bewoners en de criteria om er te mogen wonen zijn even simpel als duidelijk: men moet dakloos zijn en langdurige psychiatrische problemen hebben. Het pension werd zo'n twaalf jaar geleden gestart omdat er een toename was te zien van zwervende mensen met psychiatrische problemen. Het bed-, bad- en broodprincipe was indertijd het uitgangspunt en de medewerkers waren vooral gericht op het bieden van een woonplek waarbij het handhaven van de orde belangrijk was. Men was er gericht op het wonen en de meeste mensen brachten er hun tijd in ledigheid door. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.

WTA

WTA (Het Wetenschappelijk Tijdschrift voor Autisme) is een peerreviewed tijdschrift met als doelstelling het bevorderen van de verspreiding van wetenschappelijk gefundeerde kennis over het spectrum van autismestoornissen in het Nederlands taalgebied. De verbreding van het wetenschappelijk fundament is gericht op de verbetering van de positie van mensen met autisme in de samenleving in de meest brede zin van het woord.

Naar de website.



Ouderschapskennis

Ouderschapskennis, voor opvoedondersteuners en ouderbegeleiders, is een tijdschrift voor de studie van ouderschap en ouderschapsproblematiek. De redactie van Ouderschapskennis weet uit ervaring wat de dagelijkse dilemma’s op de werkvloer van ouders, ouderbegeleiders en opvoedondersteuners zijn.

Naar de website



Waardenwerk

Tijdschrift Waardenwerk richt zich op het onderzoeken en ondersteunen van werken aan waarden op drie, onderling samenhangende niveaus: het niveau van de persoonlijke bestaansethiek, het niveau van werk en professioneel handelen en het niveau van organiseren en besturen.

Naar de website



Participatie en Herstel

‘Participatie en Herstel’ is een voortzetting van het Tijdschrift voor Rehabilitatie en Herstel. Het richt zich op ondersteuning van maatschappelijk herstel, sociale inclusie en het tegengaan van maatschappelijke uitsluiting van mensen met een verslaving of met forensische problematiek.


Naar de website