De arbeidsmarkt voor de oudere werknemer is niet gunstig. Hoewel de geleidelijke terugdringing van Vutregelingen en vroegpensioen er voor heeft gezorgd dat de werkgelegenheid van 55 tot 65 jarigen in de afgelopen 10 jaar relatief is gestegen, is de arbeidsparticipatie van deze leeftijdscategorie te laag en dat geldt in het bijzonder voor vrouwen. De uitstroom van oudere werknemers is op deze manier beperkt maar de instroom laat zeer te wensen over. Tegen deze achtergrond blijft de overheid stelselmatig maatregelen nemen om ouderen door middel van negatieve inkomensmaatregelen te prikkelen om langer door te werken. De AOW leeftijd wordt om die reden gefaseerd naar 67 jaar gebracht. De slechte arbeidsmarktpositie van ouderen is een samenspel van meerdere factoren die in overwegende mate zijn terug te voeren op het functioneren van arbeidsorganisaties, waarin ouderen te maken hebben met snel veranderende werkmethoden, nieuwe technologieën en verouderd vakmanschap. Maar belangrijker is een negatief imago van de oudere werknemer, gebaseerd op vooroordelen als te duur, te traag, vaak ziek en te star. Deze vooroordelen kunnen veelal gemakkelijk weerlegd worden, maar ze blijven wel hardnekkig voortwoekeren. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.