Magazine Logo

Hoe positioneer je je tussen 'zij' en 'wij'als therapeut

Anke Savenije

Ouderschapskennis

Anke Savenije werkt als psychotherapeut-systeemtherapeut bij het adolescententeam van GGZ Buitenamstel en bij het Amsterdams Instituut voor Gezins- en Relatietherapie, en heeft een Neder-lands-culturele achtergrond. Ze was tien jaar (hoofd)redacteur van het tijdschrift: Systeemtherapie en is samen met Nel Jessurun de initiator geweest van de multiculturele psychotherapie-opleiding van de Rino Noord-Holland. Prof. dr. Patriek Meurs studeerde theologie, psychologie, culturele antropologie, seksuologie en filosofie, en is opgeleid in de kinderpsychotherapie. Hij is verbonden aan het Centrum voor Kinderpsychotherapie en Ontwikkelingsgerichte Interventie van de Katholieke Universiteit Leuven. Inleiding Anke Savenije: Je benadrukt terecht de kwetsbaarheid van de interculturele ontmoeting. Het werken met migranten in België, maar ook in Nederland, is een eenzaam vak. Het is slechts een kleine club die zich ermee bezighoudt. We hikken aan tegen grote weerstanden, en voelen ons dus vaak geïsoleerd. Je zoekt in je werk met migrantenouders naar verbinding: tussen vroeger en nu, man en vrouw. Dat zie je als centrale taak van jezelf als therapeut. Je luistert ‘close’, let op verschillen, transformeert die tot verhalen die bruikbaar zijn, tot bronnen van kracht waardoor voortgang weer mogelijk is. Herkenbaar is de ontwikkeling die je schetst in het werken met migranten. (Hadden we maar een ander woord: zowel allochtoon als migrant zijn onprettige termen; nieuwe Nederlander is politiek correct en vriendelijk, maar al die woorden benadrukken vooral het onderscheid tussen ‘wij’ en ‘zij’.) Eerst is er de onhandigheid en we denken dat we vast allerlei belangrijke dingen overslaan. We zijn behept met stereotypen als: ‘de ouders zijn traditioneel en die verhinderen de acculturatie van de kinderen’. Dan gaan we ons langzamerhand meer op ons gemak voelen en hebben we ruimte om te zoeken naar verschillende betekenissen. We gaan zien hoe culturele scripts ook dragend kunnen zijn voor verandering en hoe ze therapeutische ruimte kunnen geven. Langzamerhand realiseren we ons dan dat culturele scripts ook individueel verschillen. Moeders, vaders, kinderen, eerste en tweede generatie - allemaal verschillen ze. En dan de ontdekking: ‘ach, zo bijzonder is dat toch niet, want zo ga ik toch ook te werk met alle andere ouders’. Het verrijkt dan ook ons werk met andere ouders, of, in mijn geval, met andere gezinnen en adolescenten. Dat zijn meestal mijn cliënten. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.

WTA

WTA (Het Wetenschappelijk Tijdschrift voor Autisme) is een peerreviewed tijdschrift met als doelstelling het bevorderen van de verspreiding van wetenschappelijk gefundeerde kennis over het spectrum van autismestoornissen in het Nederlands taalgebied. De verbreding van het wetenschappelijk fundament is gericht op de verbetering van de positie van mensen met autisme in de samenleving in de meest brede zin van het woord.

Naar de website.



Ouderschapskennis

Ouderschapskennis, voor opvoedondersteuners en ouderbegeleiders, is een tijdschrift voor de studie van ouderschap en ouderschapsproblematiek. De redactie van Ouderschapskennis weet uit ervaring wat de dagelijkse dilemma’s op de werkvloer van ouders, ouderbegeleiders en opvoedondersteuners zijn.

Naar de website



Waardenwerk

Tijdschrift Waardenwerk richt zich op het onderzoeken en ondersteunen van werken aan waarden op drie, onderling samenhangende niveaus: het niveau van de persoonlijke bestaansethiek, het niveau van werk en professioneel handelen en het niveau van organiseren en besturen.

Naar de website



Participatie en Herstel

‘Participatie en Herstel’ is een voortzetting van het Tijdschrift voor Rehabilitatie en Herstel. Het richt zich op ondersteuning van maatschappelijk herstel, sociale inclusie en het tegengaan van maatschappelijke uitsluiting van mensen met een verslaving of met forensische problematiek.


Naar de website