In dit artikel beschrijven we de behandeling van de vijf maanden oude Billy, die in een ernstige staat van ondervoeding werd verwezen naar ons GGZ-project voor heel jonge kinderen. De baby was aan het verhongeren. Zijn groeicurve liet een gevaarlijk neerwaartse lijn zien, die door onze kinderartsen geïnterpreteerd werd als de curve van een zuigeling in de richting van de kritische (en soms onomkeerbare) toestand die globaal gedekt wordt door de term ‘failure to thrive’ (groeiproblemen zonder organische oorzaak)1. Uitgebreid diagnostisch onderzoek van Billy bracht geen lichamelijke oorzaak voor zijn groeiproblemen aan het licht. Zijn psychische toestand was voor de artsen echter even alarmerend als zijn lichamelijke toestand. En zijn ouders, moeder 17 jaar oud en vader 21, leken uitgeput en zonder hoop. Op het oog was er geen band tussen de jonge ouders en hun baby. Ten tijde van de verwijzing zou Billy vanwege zijn steeds slechtere groei en geestelijke ontwikkeling in het ziekenhuis worden opgenomen als de ziekteverschijnselen niet binnen enkele weken tot staan konden worden gebracht. Billy’s gewicht was nog niet gedaald tot het kritische punt ‘beneden het derde percentiel’. Hij werd door het consultatiebureau zuigelingenzorg naar ons verwezen in de hoop dat kinderarts en psychiater door gezamenlijk de baby en de ouders te behandelen een zieken- huisopname konden vermijden en een gunstige oplossing vinden. Deze hoop werd verwezenlijkt in het werk dat vervolgens plaatsvond. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.