Ter gelegenheid van mijn afscheid als hoogleraar aan de Universiteit voor Humanistiek richt ik mij in deze rede op de belangrijkste inhoudelijke inspiratiebron van deze jonge universiteit: het humanisme. Zoals de titel van mijn rede aangeeft, wil ik een pleidooi houden voor een radicalisering van het humanisme. In het licht van de grote vragen waar wij voor staan, zal ik u een nieuwe invulling voorleggen van humaniteit en menselijkheid, waarin humaniteit uitgebreid wordt voorbij de grenzen van de menselijke soort. Het Humanistisch Verbond omschrijft op haar website het ‘bevorderen van menselijke waardigheid ofwel humaniteit’ als het hoogste ideaal van een eigentijds humanisme. Humanisme heeft daarmee zowel een ethische als een morele inzet. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.