Na zich decennia te hebben ingezet voor de vrouwenemancipatie, gaat de aandacht van Cisca Dresselhuys nu vooral uit naar de emancipatie van de gepensioneerde. "Als je, zoals ik, uit een beweging komt die altijd voor iets gestreden heeft, dan hou je daar op je vijfenzestigste niet zomaar mee op. Maar ik merk dat ik bij onderwerpen rond de emancipatie van vrouwen vaak denk: ik heb het zo lang gedaan, laat een ander zich daar nu druk over maken. Het begeistert me niet echt meer. En dat doet mijn nieuwe levensfase van gepensioneerde wèl." Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.